Grenzen verleggen

Zooo het werd wel weer eens tijd om een stukje te schrijven voor mijn trouwe lezers.
Afgelopen week is weer ontzettend veel gebeurd, wat ik natuurlijk niet allemaal uitgebreid kan vertellen. Maar het komt erop neer dat ik - ondanks dat ik me nog niet echt thuis voel hier - nu wel steeds meer mijn weg begin te vinden; letterlijk en figuurlijk. Inmiddels heb ik al wat binnendoor weggetjes gevonden waardoor ik ineens binnen een kwartier midden in het centrum ben, ideaal! En daarnaast zijn de colleges begonnen deze week, waardoor ik weer een beetje ritme krijg in mijn leven. Nooit gedacht dat ik het zou zeggen, maar ik keek echt best wel uit naar het naar de universiteit gaan! Ook heb ik inmiddels al 2 uitstapjes op de planning staan (naar Firenze en naar Napels) en ga ik deze zaterdag voor het eerst hier volleyballen, wat elke week door de ESN georganiseerd wordt.
Wat de lessen betreft loopt het helaas allemaal wat minder soepeltjes. Ik had voor 2 mastervakken gekozen omdat deze mij simpelweg het meest interessant leken. Ik wist natuurlijk dat het in het Italiaans zou zijn, maar het bleek allemaal toch wel lastiger dan ik dacht. Deze lessen duren maarliefst 4 uur, en ik moet me gewoon voor 200% concentreren om überhaupt te volgen waar het over gaat; echt slopend dus. Vooral omdat er natuurlijk nieuwe onderwerpen aan bod komen in een mastervak en de docent ook een interactief college verwacht. Ik besloot daarom om, na mijn eigen les, mee te gaan met een meisje naar een bachelor vak. Dit beviel me meteen al beter. Ik herkende een aantal termen en kon het meteen beter volgen. Ook zaten er veel meer mensen in de klas én raadde de docent het lesboek aan in het Engels voor de Erasmus studenten. Dit voelde meteen veel fijner. Ik ben dus nu van plan om i.p.v. de twee mastervakken, twee bachelorvakken te gaan volgen. Nu is het alleen even afwachten of mijn eigen universiteit deze vakken goedkeurt, omdat ze wel stof moeten bevatten die ik nog niet gehad heb. Daarnaast betekent dit dat ik 4x per week heen en weer naar Cesena zou moeten als ik alle colleges wil bijwonen - wat ik sowieso niet ga doen. Maar goed, ik ga volgende week dus naar 2 bachelor vakken i.p.v. de mastervakken en even aanzien hoe dit loopt. Hopen dat ik die dan gewoon kan gaan volgen!

Wel grappig, ik merk nu al dat ik mezelf echt heel erg tegenkom hier. Ik merk nu pas hoe graag ik vrienden om mij heen heb; dat ik liever mijn hele dag vol plan met van alles en nog wat, en me dan zelfs gewoon een beetje down voel als ik een dag niks met andere mensen heb gepland. Ook merk ik dat ik mezelf over bepaalde grenzen heen aan het pushen ben. Zoals gewoon op mensen afstappen en een praatje beginnen, of mee doen aan audities voor het koor van de universiteit.... Ja die audities zijn vanmiddag. Een meisje van mijn Italiaanse les heeft me overgehaald om met haar mee te gaan maar eigenlijk vind ik het SUPER ENG. Maar ik zei maar weer tegen mezelf: nee Romy dit is goed, nóg een uitdaging! Haha, dus we zullen zien hoe dat afloopt.

Wat ik ook merk trouwens, is dat ik vaak 's avonds best wel moe ben. Ook als ik nauwelijks iets gedaan heb. Ik denk dat het komt door al die nieuwe indrukken die je elke dag weer opdoet. En daarnaast spreek ik en hoor ik elke dag minstens 3 talen: Nederlands, Engels en Italiaans. Dit is af en toe ook echt heel erg verwarrend. Toen ik net begon met het schrijven op mijn blog, merkte ik al dat ik moeite had met het formuleren van goede grammaticaal correcte zinnen. Wat dat betreft is het gewoon nog een beetje chaos in m'n hoofd haha. Maar het gaat al beter met het Italiaans! Vooral het verstaan, ik was toch wel enigszins verbaast hoeveel ik nog mee kreeg van de colleges afgelopen week. Ik raak er nu een soort van aan gewend. Praten is toch nog steeds moeilijk en eigenlijk vermijd ik dat stiekem nog een beetje. Behalve op de Italiaanse les, en bij het bestellen van drinken in een bar of iets dergelijks. Dan durf ik het wel. Tsja, het spreken van het Italiaans is nog best wel een grote drempel. Hopelijk lukt het om ook die grens een keertje over te gaan!

Het is helaas weer tijd om te stoppen met schrijven; zo meteen naar de koor audities!! Wens me succes! En sterkte. Ik hoop dat ik niet uitgelachen word...
Jullie krijgen snel weer updates :)