Eerste nachtje

Je zult het raar vinden, maar ik had nooit gedacht dat dit moment ooit echt aan zou breken - toch is het zo. Ik lig op dit moment namelijk in het kleine eenpersoons bedje die ik het komende half jaar van mij mag noemen. Een eenpersoons bedje die in een kamer staat van ongeveer 20m², met een grote houten klerenkast, 2 bureautjes en nog wat andere kleine kastjes. Wat ik hierbij niet achterwege mag laten is het 2e eenpersoons bedje dat zich in deze kamer bevindt, op maar liefst ongeveer 1 meter afstand. Lekker knus dus. Het 24-jarige meisje waarmee ik de kamer deel heb ik helaas nog niet ontmoet, zij schijnt morgen terug te komen van vakantie. Een andere huisgenoot heb ik wel ontmoet, Pierluigi, die volgens mij ook het meeste thuis is. Toen ik en mijn ouders hier vanmiddag rond 15:00 uur aankwamen wachtte hij ons op om even te helpen met mijn spullen, de sleutels te geven en nog een en ander kort uit te leggen. Pierluigi is (tot nu toe) heel aardig en enthousiast! Zijn Engels is alleen niet zo best en mijn Italiaans is verre van 'niet zo best'. Dus hij praat Italiaans tegen mij - met af en toe een woordje in het Engels als ik hem te lang dom aan zit te kijken omdat ik het niet snap - en ik praat Engels tegen hem, met af en toe "si" en "grazie" er tussendoor. Werkt prima so far.

Nadat we al mijn spullen hadden gedropt, ben ik even het centrum in gelopen met mijn ouders. Vanaf mijn appartement was het een keertje rechtsaf, een keertje linksaf, en binnen 10 minuutjes sta je praktisch in het centrum. En wauuuw wat een mooie stad! Het is geen kleine stad, maar ook niet mega groot en massaal; precies goed dus. Ik vind het echt een typische Italiaanse sfeer uitstralen met kleine gezellige straatjes en op elke hoek wel een pizzeria of trattoria of gelateria. Daarnaast staan er erg veel oude indrukwekkende gebouwen, kerken en kunstwerken. Ik kan echt niet wachten op alle mooiste plekjes van deze stad te gaan ontdekken.

Maaaar voordat de pret kan beginnen zijn er ook nog een hele hoop dingen die ik moet regelen. Zo moet ik me bijvoorbeeld officieel registreren bij de Universiteit van Bologna, daarvoor moet ik langs bij een bepaalde office en ik kwam er vandaag achter dat ik dan een pasfoto van mezelf mee moet brengen. Oke, die heb ik dus niet. Dat moeten we eerst zien te regelen. Probleem nummer 2: mijn Italiaanse lessen blijken voor een deel samen te vallen met de colleges van vakken die ik graag wil volgen. Daarvoor moet ik dus even langs het CLA (iets met centrum en linguistica), om te vragen of ik niet op een andere dag Italiaanse lessen zou kunnen volgen. Probleem numero tre: ik moet minimaal 2 keer per week met de trein naar Cesena omdat daar de Psychologie faculteit zit en ik dus daar mijn colleges heb. Op zich geen probleem maar wel een duur grapje: het kost 14 euro voor een retourtje en, reken maar uit, dus bijna 100 euro per maand. Volgens Pierluigi is het misschien wel mogelijk om een soort abonnement te kopen, maar dat moesten we maar even navragen ergens op het (mega grote) station. Ohja en als laatste moet ik blijkbaar een of andere 'persoonlijke codice fiscale' hebben om mijn huurcontract te kunnen tekenen, en schijn je dit ook nodig te hebben als je een telefoonabonnement wilt aanschaffen. Hiervoor is het natuurlijk ook weer nodig om bij een of andere office langs te gaan.

Oke, om een lang verhaal kort te maken, er zijn nog wel een aantal dingetjes die even geregeld moeten worden. Maar gelukkig heb ik pappie en mammie nog om me te helpen! Toch wel erg fijn hoor, helemaal omdat ze lang niet overal goed Engels kunnen en mama natuurlijk al Italiaans spreekt. Ik hoop in ieder geval dat het allemaal goed komt en dat ik me nu om 12 uur 's avonds druk zit te maken om niks haha. We shall see. Nu eerst maar eens lekker slapen, en dan zien we morgen wel weer verder; het eerste nachtje in BOLOGNAAA!